Posted on:Over mij

Tekst & Historisch onderzoek

Mijn naam is Liselotte van Leest en ik ben cultuurhistoricus (MA), (reis)journalist, schrijver en reisfotograaf.
Al tien jaar schrijf ik voor verschillende magazines, van onder andere uitgeverij Sanoma en DSV Media. Hiervoor creëerde ik talloze producties, als (reis)reportages, interviews, (web)artikelen en columns.

Momenteel onderzoek ik een onopgeloste kindermoord in 1900, voor een boek. Ik sta echter altijd open voor nieuwe, interessante projecten ernaast.

Op mijn website vind je een aantal producties van de afgelopen jaren om een beter idee te krijgen van mijn stijl.

Meer informatie

Posted on:Historische verhalen

Boek: De zaak-Marietje Kessels

Liselotte van Leest dook in de archieven en onderzocht alle aspecten van deze zaak. Ze stuitte op tal van merkwaardigheden die er sterk op wijzen dat er tegenstrijdige belangen speelden en dat niet iedereen binnen justitie erop gebrand was de waarheid boven tafel te krijgen. In De zaak-Marietje Kessels presenteert ze een meeslepende reconstructie van de gebeurtenissen rondom de moord, het onderzoek en het proces.

Meer informatie

Posted on:Columns

De echte helden van Gomorra

Roberto Saviano beschouwde ik als een held. Klap maar eens uit de school over je meest gevaarlijke stadsgenoten, waardoor je permanent bewaakt moet worden. De wereld weet nu van het falende beleid, de gigantische corruptie en van afschuwelijke scènes die zich hier afspeelden. Maar Saviano’s status begint scheurtjes te vertonen.

Meer informatie

Posted on:Columns Historische verhalen

Mijn leven als monnik

Nooit zou ik monnik kunnen worden. Niet omdat ik het juiste geslacht er niet voor heb – dat zou ik nog kunnen veranderen – maar omdat ik een gruwelijke hekel heb aan de wekker. Het verbaast mij dan ook dat het aantal jongeren in de monnikenkloosters stijgt. Waarom kiezen er nog zo veel jonge mensen bewust voor een leven als monnik? En wat doen ze eigenlijk de hele dag? Ik zocht het uit…

Meer informatie

Posted on:Columns

Charmeur in maatpak

Het is een gek gevoel: niet helemaal kunnen aarden in je eigen land, maar ook niet terug willen naar de plek waar je hart ligt. Rome voelt als die Italiaanse charmeur. Die je met zijn op maat gesneden pak, donkere ogen en mooie praatjes gemakkelijk verleidt, maar waarvan je tegelijkertijd ook weet dat hij niet de ware is

Meer informatie

Posted on:Columns

De komst van de frappuccini

Het is alsof je ’s ochtends voor je werk nog even snel de kroeg induikt. Aan een stampvolle bar nuttig je in een mum van tijd de benodigde cafeïne en in de tussentijd hoor je van alles wat de Romeinen op het hart ligt. Een gesprongen waterleiding waar niet naar wordt omgekeken of de rijzende berg afval in de straten. Starbucks maakt hier geen schijn van kans, zou je zeggen…

Meer informatie

Posted on:Reisartikelen

De beste ‘vreetschuren’ van Rome

Romeinse restaurants lijken zich niet druk te maken om een smaakvolle inrichting. Je eikenhoutenstoel piept er vals over de ongezellige tegelvloer en er zijn minstens tien afzichtelijke objecten te vinden, een rieten pop op een fietsje, bijvoorbeeld, of een verkleurde kalender uit 1998. In deze ‘vreetschuren’ laat je je telefoon in je tas, want niemand op je sociale kanalen wordt daar blij van. Alleen jouw smaakpapillen.

Meer informatie